معنی کج و معوج

کج و معوج. [ک َ ج ُ م ُع ْ وَ] (ص مرکب، از اتباع) کج و کوله. کج مج. (یادداشت مؤلف). رجوع به کج و کوله و کج مج شود.

معوج. [م ُ ع َوْ وَ](ع ص) کج و ناراست.(آنندراج). کج و خمیده.(ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). و رجوع به تعویج شود.

معوج. [م ُ وَج ج](ع ص) کج و ناراست.(غیاث). خمیده وکج و ناراست.(ناظم الاطباء). آنچه به خودی خود خمیده و کج شده باشد.(از اقرب الموارد): و اما گونه ٔ دیگر است از ساعتها، او را معوج خوانند ای کژ و این آن است که هریکی از روز و شب بدو همیشه دوازده ساعت بود.(التفهیم ص 70). || کسی که سلیقه ٔ وی کژو ناراست باشد.(ناظم الاطباء). دارای سلیقه ٔ کج: از هوس عشق مدایح او خاطر سقیم و طبع معوج را سیر مستقیم پدید آید.(لباب الالباب چ نفیسی ص 14).

معوج. [م ُ ع َوْ وِ](ع ص) کج کننده. || مرصعکننده با عاج.(ناظم الاطباء)(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). و رجوع به تعویج شود.

معوج. [م َ](ع ص) فرس معوج، اسب تیزرو.(منتهی الارب)(آنندراج)(از اقرب الموارد).

Crooked, Wry

eciş bücüş, çarpık

چپ اندرقیچی

چپ‌اندرقیچی

چپ اندرقیچی

چپ اندر قیچی

تعرج

Im zickzack (laufen etc.), Zickzack (m), Zickzack

مُعَوَّج، کج، منحنی، خم و مایل، ناراست و مستقیم،

خمیده و کج و ناراست

کج، خمیده، ناراست، کج‌شده،

(مُ وَ) [ع.] (اِمف.) خمیده، کج.

148